วันศุกร์ที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2554

MV เพลง Goodbye and Goodbye ของ Shin Hye Sung และ Eric วง Shinhwa

หลังปลดประจำการ Eric สมาชิกวง Shinhwa ก็ได้รับคำเชิญให้มาร่วมงานเป็นอย่างมาก แต่ผลงานเพลงชิ้นแรก เขาก็เลือกที่จะร่วมงานกับสมาชิกในวง อย่าง Shin Hye Sung

Shin Hye Sung ออกดิจิตอลซิงเกิ้ลเพลง “Goodbye and Goodbye” พร้อมมิวสิควิดีโอออกมาให้แฟน ๆ ได้ชมกัน โดย Eric มารับหน้าที่ร้องแร็พให้ในช่วงต้นเพลง และยังมีเสียงของ Nam Gyuri วง Seeya มาแจมอีกด้วย โดยภาพในมิวสิควิดีโอเป็นการนำภาพยนตร์เรื่อง “Let Me In” มาตัดต่อกัน
 


วันพฤหัสบดีที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2554

เอริคเปิดตัวเพลงแต่งเอง 'Hands Up' ในละครใหม่ 'Spy Myung Wol'

อริค หัวหน้าวง SHINHWA 
/วงไอดอลเพียงวงเดียวที่ยังคงทำงานในฐานะวงไอดอลยาวนานที่สุดในเกาหลี/

เอริค (มุนจองฮยอก) สมาชิกชินฮวา ได้เข้ารับการคัดเลือกตัวแสดงนำชายในละครเรื่องถัดไปที่จะฉายทางช่อง KBS "Spy Myungwol"

หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจในการรับใช้ชาติเมื่อเดือนตุลาคมปีที่แล้ว ละครเรื่องนี้ก็นับเป็นละครเรื่องแรกในรอบ 3 ปีของเขานับจากเรื่องที่เขาได้แสดงไว้ล่าสุด "Strongest Chilwoo"

แต่เดิมเอริคได้ตกลงแสดงละครเรื่อง "Poseidon" ซึ่งเริ่มถ่ายทำไปตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว และมีกำหนดจะฉายทางช่อง SBS แต่เนื่องจากปัญหาบางประการทำให้การถ่ายทำละครต้องหยุดลงกระทันหัน สุดท้ายหลังจากที่ใช้เวลาในการตัดสินใจอยู่นาน เอริคจึงตัดสินใจตอบรับละครเรื่องนี้ ซึ่งเป็นละครที่ฉายวันจันทร์-อังคาร เริ่มเดือนกรกฎาคม

"Spy Myungwol" เป็นเรื่องราวของสายลับสาวชาวเกาหลีเหนือที่เข้ามาในเกาหลีใต้และได้พบกับซูเปอร์สตาร์เกาหลีซึ่งรับบทโดยเอริค ซึ่งในชีวิตจริงเขาก็เป็นที่รู้จักอยู่แล้วทั้งในญี่ปุ่น จีนและประเทศอื่นๆ

Credits : Hankooki + Absolut Shinhwa
Translate : xue-ni@shinhwathailand




เอริค ซึ่งกำลังถ่ายทำละคร "Spy Myungwol" อยู่ที่สิงคโปร์ เรียกเสียงกรี๊ดสนั่นจากแฟนๆ ซึ่งมารวมตัวกันเมื่อวันที่ 12 มิถุนายนเพื่อช่วยการถ่ายทำฉากคอนเสิร์ต

ในละครเรื่องนี้เอริครับบท Kang Woo ดารา Hallyu ชั้นนำของเกาหลี และในฐานะที่ตัวเขาเองเป็นสมาชิกวงไอดอลรุ่นบุกเบิก ฉากคอนเสิร์ตดังกล่าวจึงเหมือนเป็นคอนเสิร์ตจริงๆ ด้วยการแร็พอันน่าประทับใจและการแสดงอันมีชีวิตชีวา ในวันนั้นเอริคเปิดตัวเพลงที่เขาแต่งเองเป็นครั้งแรก เป็นเพลงฮิปฮอปแร็พทำนองหนักแน่นชื่อ Hands Up ซึ่งเหมาะกับเสียงเจ้าตัวมาก

เอริคกล่าว "ผมเขียนเนื้อและแต่งทำนองเพลงนี้เป็นพิเศษเพื่อตัวละคร Kang Woo ครับ นอกจากนี้เรายังเตรียมท่าเต้นและการแสดงอันน่าประทับใจที่ช่วยเสริมสถานะความเป็นดารา Hallyu ของตัวละครด้วย"

ในเวลาเดียวกัน แฟนๆ ของเอริคก็อาสามาเป็นส่วนหนึ่งของฉากคอนเสิร์ต มีแฟนๆ ประมาณ 800 คนจากสิงคโปร์ ไทย ญี่ปุ่น และอินโดนีเซียถือแผ่นป้ายและส่งเสียงเชียร์ดังสนั่นเมื่อทีมงานละครให้คิว

เอริคยังเตรียมเบอร์เกอร์กว่า 800 ชิ้นให้กับแฟนๆ ซึ่งบางคนอยู่จนดึกดื่น เขายังแสดงความขอบคุณต่อแฟนๆ ด้วยว่า "ขอบคุณทุกคนที่มาช่วยการถ่ายทำและอยู่กันจนดึกด้วยครับ ผมดีใจมาก"

"Spy Myungwol" เป็นเรื่องรักระหว่าง Han Myung Wol สายลับเกาหลีเหนือ (แสดงโดย Han Ye Seul) และ Kang Woo ดารา Hallyu (แสดงโดยเอริค) จะออกอากาศตอนแรกวันที่ 11 กรกฎาคม

เครดิต: JoyNews24 + Osen + Absolut Shinhwa + Shinhwathailand

MV- Shin Hye Sung – Tick Tock

นักร้องหนุ่มชินฮเยซองได้วางแผงอัลบั้มเดี่ยวชุดที่4 ของเขาไปเมื่อวันที่ 16 มิถุนายน ที่ผ่านมา


อัลบั้มที่ 4 ของเขา "The Road Not Taken" ประกอบไปด้วยการร่วมงานกันกับเพื่อนสมาชิกวงชินฮวาอย่างเอริค, ยองจุนจากวง Brown Eyes Soul และ อิมฮยอนอิลจาก Mate และได้รับความสนใจเป็นอย่างมากกระทั่งขึ้นสู่อันดับหนึ่งของชาร์ต Pre-Sale มิวสิควีดีโอตัวเต็มของเพลงไทเทิ้ลแทรค Tick Tock Tick Tock ก็ได้ถูกปล่อยออกมาในวันเดียวกันนี้ และได้รับความสนใจอย่างล้นหลาม เนื่องจากมีเพื่อนร่วมวงอย่างคิมดงวานอยู่ในมิวสิควีดีโอเพลงดังกล่าวด้วย แสดงให้เห็นถึงมิตรภาพอันยาวนานของพวกเขา ตัวมิวสิควีดีโอเองได้รับความสนใจอย่างมากและมีผู้เข้าชมจำนวนมาก

เพื่อที่จะรักษาระดับให้คนอยู่ แผนการโปรโมทอัลบั้มนี้ของชินฮเยซองก็กำลังจะเริ้มขึ้น มิวสิควีดีโอเพลง Tick Tock Tick Tock จะถูกเปิดในสถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน,ย่าน นัมแดมุน,อึลจิโร่ โรงภาพยนตร์, Coex Mall, E-Mart, ร้าน Olive Young และตามร้านอาหารแฟรนไชส์ และตามด้วยคอนเสิร์ต Shin Hyesung 2011 Tour in Seoul – The Road Not Taken ในวันที่ 24-26 มิถุนายนนี้

ขณะนี้ชินฮเยซองกำลังเตรียมตัวสำหรับคอนเสิร์ตที่กำลังจะมีขึ้น

Credits: Sports Chosun + Absolut Shinhwa
Thai trans: shinhwathailand.com

แปลงรูป>เป็น>โค้ดแต่งblog

แนะนำเว็บนี้ http://upic.me/ ลองแล้ว ง่ายดี ~ ใช้ได้


1.เข้าเว็บ http://upic.me/

2.อัพรูป และเืลือกประเภทโค้ดที่ต้องการ


3. รอสักพัก โค้ดที่เราต้องการก็ปรากฎอยู่ด้านขวา copy โค้ด หรือ ที่อยู่ URL ไปใช้ได้เลยจ้า


Icon ดุ๊กดิ๊กแสดงอารมณ์ ..4..




Icon ดุ๊กดิ๊กแสดงอารมณ์ ..3..





Icon ดุ๊กดิ๊กแสดงอารมณ์ ..2..





Icon ดุ๊กดิ๊กแสดงอารมณ์ ..1..






Text แสดงอารมณ์

  • บ่อยครั้งที่เราจะเห็นในเว็บ/blog ต่างๆ มีการพิมพ์ text น่ารักๆ สื่อถึงอารมณ์ของผู้เขียน ทำให้ผู้ชมเข้าใจอารมณ์ได้ง่ายขึ้น วันนี้จึงรวบรวมเอา text แสดงอารมณ์ต่างๆ มาให้เพื่อนได้ชมกัน
ยิ้ม , แสดงอารมณ์ดีใจ
^^   ยิ้มเฉย ๆ
^-^ ยิ้มแบบมีปาก
^_^ ยิ้มแบบมีปากอยู่ต่ำกว่าแบบแรก
^o^ ยิ้มหรือหัวเราะเล็ก ๆ แบบมีมารยาท
^O^ ยิ้มกว้าง อย่างสะใจนิด ๆ
^^+ ยิ้มแบบมีเลศนัย มีรังสีออกจากตา
^^* ยิ้มแบบประชดประชัน แอบโกรธตอนยิ้ม
^x^ ยิ้มแบบปากพูดไม่ได้
^w^ ยิ้มแบบ "เมี๊ยว ๆ" ปากเหมือนแมว



จี๊ดใจ , แสดงอารมณ์สุด ๆ ไปเลย
>_< ทำตาหยี อย่างดีใจ
>O< หน้าตาสะใจนี่ใครให้มา
>[]< อันนี้ก็โคตรจะสะใจอะนะ
>w< ทำตาหยีแบบปากเหมียว ๆ
^////^ ยิ้มไปเขินไป
>///< เขินโคตร ๆ แทบมุดหน้า


เศร้า , แสดงอารมณ์โศกเศร้า เสียใจ เป็นทุกข์
T_T เศร้าแบบเบสิก
TOT ชีวิตรันทดเศร้าไปด้วยพูดไปด้วย
T[]T เศร้าแบบตกตะลึงในชะตาชีวิต
T^T กระซิก จมูกฟึ่ด ๆ
TT^TT โคตรกระซิก
TxT ทำหน้าหมดอาลัยและพูดไม่ได้
YOY ร้องไห้โฮ ปากก็พูดไปด้วย
Y_Y ร้องไห้โฮแบบเบสิก
T.,T ทำหน้าหมดอาลัย แต่ยังหื่นอยู่
T  T หน้าเศร้าแบบไม่มีปาก
TUT หน้าเศร้าแบบทำปากไปด้วย
T///T เศร้าว่ะ แต่ทำไมเขิน 

 ใบหน้า , แสดงอารมณ์ทั่วไป
-_- หรือ =_= หน้าธรรมดา ไม่ยิ้ม ไม่มีอารมณ์
-_-'' หรือ =_='' เหงื่อตก
-_-^ หรือ =_=^ เริ่มเซ็ง
-_-^^^ หรือ =_=^^^ เซ็งโคตรอะ
-_-* หรือ =_=* โกรธนะเฟ้ย หัวหยิกเลย
-_-++ หรือ =_=++ วิ้ง ๆ ส่งสายตาอาฆาต
-_-;; หรือ =_=;; หน้ากร่อย ๆ ธรรมดา ๆ
- -'' หรือ = ='' เหงื่อตกแบบไม่มีปาก
- -* หรือ = =* โกรธแบบไม่มีปาก
- -^ หรือ - -^ เซ็งแบบไม่มีปาก
-O- หรือ =O= อ้อเหรอ~ อ้าปากแล้วพูด
-w- หรือ =w= ทำหน้าตาให้น่ารัก แต่กวนตีน
-///- หรือ =///= เขินแหลก
-.,- หรือ =.,= หน้าหื่น
-3- หรือ =3= แสดงอาการสงบนิ่งทางใน แต่ใจแอบบุ้ย ๆ


ตกใจ , แสดงอารมณ์ตื่นตระหนก
O_O ตกใจในระดับหนึ่ง
OoO ตกใจสุด ๆ อะ
O[]O โคตรตกใจเลยอันนี้ ปากอ้าเต็มที่ว่ะเฮ้ย
o_o ตกใจเล็ก ๆ พอรู้ทัน
O_o? ทำหน้าสะเหร่อ เอ๊ย ตั้งคำถามแบบหันซ้าย
o_O? ทำหน้าฉงนแบบหันขวา
OxO ตกใจและพูดไม่ได้
O///O ตกใจด้วยเขินด้วยหน้าแดงด้วย เย้ย!
=[]= ตกใจ แบบ ขำ ๆ


สายตาปิ๊ง ๆ , แสดงอารมณ์อ้อนวอนหรือถูกใจ
*O* ปิ๊ง ๆ ส่งสายตาอ้อนวอน ปากอ้า
*-* ปิ๊ง ๆ ส่งสายตาปิ๊งเธอ
*_* ปิ๊ง ๆ ส่งสายตาปิ๊ง ใช้ขอร้องได้
*w* ปิ๊ง ๆ เมี๊ยว ๆ
*0* ปิ๊งด้วย กระแดะด้วย 555+


มึน , แสดงอารมณ์เวียนหัว,มึน
+_+ มึน ๆ ห้องพยาบาลอยู่ไหน~
@_@ ใส่แว่น + ลายตา
#_# อันนี้ลายตาใหญ่เลย
+O+ อันนี้มึน ๆ ร่องแร่ง แต่ยังปากอยู่
@O@ ใส่แว่นแล้วพูด + มึน ๆ อยู่ก็ยังพูด
#O# มึนแล้วพูด
$_$ หน้าเงิน
$O$ หน้าเงินใหญ่เลยอันนี้ 555+


การใส่วงเล็บเพื่อทำหน้า
เหมือนหน้าปกติทั่วไป เพียงแต่ใส่วงเล็บเพื่อบ่งบอกว่าเป็นหน้าของมัน อาจจะทำให้ดูน่ารักขึ้น หรือจะอะไรก็แล้วแต่ จินตนาการกันไปสุดฤทธิ์ โดยให้นำตัวข้างบนมาประยุกต์ใส่แล้วแต่ความคิดสร้างสรรค์
(_ _) ก้มหน้า
(_ _'') ก้มหน้าเหงื่อตก
(_ _*) ก้มหน้ายอมรับผิด แต่โกรธเฟ้ย
(-_-)(_ _)(-_-)(_ _) พยักหน้า
(- - )( - -)(- - )( - -) ส่ายหน้า


การใส่มือในแบบต่าง ๆ
\-_-/ ยกมือขึ้น 2 ข้าง
-_-/ ยกมือขึ้นข้างเดียว
(^O^)v ชูสองนิ้วข้างเดียว
v(^O^)v ชูสองนิ้วสองข้าง
(-_-)o กำหมัดข้างเดียว
o(-_-)o กำหมัดสองข้าง
(-_-)Y อย่างกับจะถือไม้พองลูกเสือ


สรุปดวงตาที่สามารถนำไปประยุกต์ได้
- -
= =
O O
0 0
o o
> <
^ ^
T T
* *
+ +
@ @
# #
$ $


สรุปปากที่สามารถนำไปประยุกต์ได้
w
x
_
-
O
0
o
[]
..
.,


สรุปแขนและมือต่าง ๆ ที่สามารถนำไปประยุกต์ได้
\  /
o  o
v  v
Y  Y
--  --
~  ~


สถิติชมเว็บ-สวยๆ-ฟรีๆ-ง่ายๆ

วันนี้มาแนะนำตัวนับสถิติ หลากหลายแบบ วิธีการนำเข้าก็ง่ายๆ

1.เข้าเว็บ http://www.amazingcounters.com/sign-up.php

2.เลือกรูปแบบตัวนับที่ต้องการ


3.กรอกรายละเอียดอีกเล็กน้อย
อธิบายเพิ่มเติม

Starting Count : จำนวนเริ่มต้นของการนับที่เราต้องการ  Increment on : เป็นรูปแบบที่ต้องการให้ระบบนับ แบ่งออกเป็น 2 แบบ
     - All Hits : ระบบจะนับทุกครั้งที่มีการเข้าชมรวมทั้งการกด Refresh
     - Unique Visits Only : ระบบจะนับทุกครั้งที่มีการเข้าชมโดยไม่รวมการกด Refresh

4. copy โค้ดที่ได้ไปไว้ในเว็บของคุณ เอาเฉพาะที่ไฮไลน์ไว้ตามรูปนะ เพราะถ้า copy มาหมดจะมีโฆษณาติดมาด้วย



5.เสร็จแล้วจ้า-- เครดิตความรู้จาก http://www.gotoknow.org/blog/aboutportal/328965 --

การเริ่มต้น กับ หนังสือน่าสน


ทำซะที! เทคนิคกำจัดอาการ "เดี๋ยว" 
เล่มนี้โดนใจมากเลย เพราะฉันก็เป็น 1 ในหลายๆคน ที่ชอบ เดี๋ยว  สุดท้ายก็ไม่ได้ทำอะไรตามที่คิดไว้สักที ชอบชื่อหนังสือ แต่ไม่ได้ซื้อมาอ่านนะ 555 แค่ถ่ายรูปปกเอาไว้เตือนใจเฉยๆ ไว้มีโอกาส "เดี๋ยว"จะไปซื้อ อิ อิ

ยังมีเล่มอื่นที่น่าสนอีก แต่ขอเน้นแนวไปเที่ยวชิวๆ แล้วกัน
   
200 ที่เที่ยว & เที่ยว กิน พัก ร้านน่ารัก ในกรุงเทพฯ
เที่ยวเล่นกินช๊อป ไปเช้า-กลับเย็น
พิพิธภัณฑ์ล้านของเล่น
มิวเซียมสยาม พิพิธภัณฑ์การเรียนรู้
ตลาดน้ำ 4 ภาค

Start Date 23 Apr 11

การเริ่มต้นของฉัน เริ่มเมื่อวันที่ 23 เม.ย. 54 เวลาประมาณบ่ายสองครึ่ง มันเป็นวันเสาร์ที่ผู้คนเยอะแยะ ฉันเริ่มการผจญภัยที่ห้างเซ็นทรัล พระราม 2 มันไ่ม่ใช่ที่แปลกใหม่สำหรับฉันเลย ฉันแทบจะคุ้นเคยทุกซอกทุกมุมของห้างนี้ แต่เพราะมันเพิ่งเป็นการเริ่มต้น ฉันจึงเลือกที่ๆฉันคุ้นเคยก่อน

ตามหัวข้อเลย "เรื่องหนึ่งของการผจญภัยของฉัน"
ฉันเริ่มคิดมันตั้งแต่เมื่อคืน ฉันต้องเริ่มต้นทำอะไรด้วยตัวฉันคนเดียวบ้าง นั่นเพราะฉันไม่ใช่เด็กแล้ว และฉันมีความเข้มแข็งพอกับการผจญภัย (ในตอนนี้ ฉันคิดอย่างนั้นนะ) วันนี้ฉันตื่นเที่ยง มันสายมากสำหรับการเริ่มต้นทำอะไรสักอย่าง แต่ถ้าไม่เริ่มมันตอนนี้ มันคงไม่มีทางเกิดขึ้นแน่ ฉันจึงเริ่มมันทั้งๆที่สายแล้วนี่แหละ เริ่มเตรียมพร้อมออกจากบ้านก็บ่าย 3โมง นั่งรถมอไซต์ ต่อ > รถกระป๋อง ต่อ > รถเมล์ (+_+;) หลายต่อจริงๆ ถึงห้างล่ะ

จำได้ว่าตอนออกจากบ้านแดดร้อนมากกกกก..... พอใกล้ถึงห้าง ฟ้าดำปี๋เลย (สมกับเป็นการผจญภัยของฉันจริงๆ) ในใจคิดว่าจะทันมั้ยเนี่ย ถ้าฝนตกก่อนถึงห้าง มันคงเป็นการเริ่มต้นที่ไม่สวยงามแน่เลย

ในห้างคนเยอะมาก มันดูวุ่นวายเกินไปสำหรับฉัน กับการเริ่มต้นจดบันทึกอีกครั้งของฉัน ฉันเดินหาที่เหมาะๆ เท่าที่จะหาได้ นั่งและเริ่มต้นเขียนมัน ก่อนเขียนฉันแวะ B2S เพื่อซื้อปากกาสีสวยๆ 2 ด้าม สำหรับฉันการเขียนเป็นเรื่องน่าเบื่อ แต่ถ้าได้ปากกาดีๆ สีสวยๆ มาช่วย มันคงทำให้ฉันมีอารมณ์อยากเขียน/บันทึกอะไรๆได้ง่ายขึ้น เสียงจอแจในห้าง ไม่ทำให้ฉันหงุดหงิดเลย ถึงแม้ผู้คนจะพูดคุยกันเสียงดังแค่ไหน มันก็ไม่มีผลกับฉัน เพราะฉันใส่หูฟังอยู่ จึงได้ยินแต่เสียงเพลงที่ชอบเท่านั้น เอาล่ะ อารมณ์ดีแล้ว เริ่มเขียนสักที

ในตอนนี้ฉันรู้สึกเมื่อยหลังและหิวนิดหน่อย แต่เพราะฉันรองท้องมาแล้ว ด้วยกาแฟ 1 แก้ว + กล้วยหอม 2 ลูก มันจึงมากพอเป็นแรงขับเคลื่อนให้ฉัน ฉันบรรยายมามากกับการเริ่มต้นในครั้งนี้ จริงๆมันไม่มากเท่ากับความคิดของฉันเลย แต่นั่นแหละ ฉันไม่สามารถเขียนทุกความคิดของฉันให้ครบได้ แต่เท่าที่เขียนมาฉันก็พอใจนะ เมื่อฉันเงือยหน้าขึ้นมองรอบๆตัว ฉันก็คิดว่าควรหยุดเขียน และเริ่มทำอย่างอื่นได้แล้ว แล้วอะไรล่ะ..ที่ฉันจะทำเป็นอย่างต่อไป เดินเล่น..กินข้าว..มันอยู่ในความคิดฉันตอนนี้ นอกจากนี้แล้วก็ไม่มีอะไรน่าสนใจเลย งั้นฉันจะเริ่มต่อด้วยการเดินเล่นไปเรื่อยๆแล้วกัน

ฉันแวะร้านหนังสือประจำของฉัน ที่ชั้น 3 และแน่นอน ที่นี้ฉันก็มาบ่อย เวลาต้องค่อยเพื่อนอยู่คนเดียว ฉันมักจะมาฆ่าเวลาอยู่ในร้านหนังสือนี้ หาหนังสืออ่านเล่นๆโดยไม่เสียตังค์ ปกติแล้วมุมแรกที่ฉันจะแวะในร้านหนังสือทุกแห่ง คือ นิตยสารเกาหลี มันเป็นความชอบส่วนตัวจริง ๆ ถ้าชอบก็ซื้อและหาที่นั่งอ่านคนเดียว แต่ครั้งนี้ฉันไม่ได้แวะมุมโปรดนั้น

ฉันมุ่งตรงไปที่มุมหนังสือท่องเที่ยว เพราะจุดมุ่งหมายในการผจญภัยของฉัน คือ การไปเที่ยวคนเดียว แต่ฉันไม่ค่อยรู้จักที่เที่ยวดีๆ เลยจำเป็นต้องมีไกด์นำทาง มีหนังสือน่าสนใจหลายเล่ม แต่จะให้ซื้อทั้งหมดคงไม่ไหว ฉันจึงยืนเลือกอ่านดูแต่ละเล่ม และถ่ายรูปหนังสือ,เนื้อหาที่สนใจไว้แทน เมื่อใช้เวลาอยู่นานก็เลือกซื้อได้ 1 เล่ม ชื่อหนังสือ "เที่ยว กิน พัก ร้านน่ารัก ในกรุงเทพฯ"  สารภาพตามตรงตอนแรกอ่านว่า "เที่ยว กิน ผัก " 555++ งงเลย  เนื้อหาในเล่มน่าสนใจ มันตรงกับที่ฉันต้องการพอดี 'เที่ยวในกรุงเทพฯ'   'ร้านน่ารัก'  เล่มนี้แพงอยู่เหมือนกัน 235.- แต่มันต้องลงทุนกันบ้างล่ะน่ะ  เมื่อซื้อเสร็จ ฉันว่าควรหาอะไรกินหน่อยแล้ว เพราะหลังจากกินกาแฟ กล้วยหอม แล้ว ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย

มื้อแรกของวันในเวลา 5 โมงเย็น ข้าวคลุกกะปิ+น้ำเปล่า ในศูนย์อาหาร ชั้น 4  ก็พอกินได้นะ เวลากินก็ออกจะประหม่านิดหน่อย มือมันสั่นๆ ก็กินคนเดียวมันแปลกๆยังไงไม่รู้ แต่ก็ไม่ได้ฝืนหรอกนะ ผู้คนมากมายจริงๆวันนี้ กว่าจะหาที่นั่งกินได้ ก็นานพอควร เมื่อกินอิ่มก็อ่านการ์ตูนที่พกมาและหนังสือที่เพิ่งซื้อจนจบ จึงเริ่มเขียนบันทึกอีกครั้ง

พออ่านหนังสือจบ ก็เหนื่อยใจอ่ะ (+_+;) เพราะไม่รู้ว่าจะสามารถยกหนังสือเล่มนี้มาเป็นไกด์นำเที่ยวคนเดียวได้รึ เปล่า ก็มันไม่รู้จักเลยสักร้าน บางร้านก็ดูแพงอยู่ จะจ่ายไหวเปล่าเนี่ย แต่ก็มีบางร้านที่คิดว่าน่าลองไปดูสักครั้ง ยังไงก็อ่านไว้เป็นแนวทางดูก่อนแล้วกัน แล้วค่อยค้นใน net วางแผนใหม่อีกครั้ง สำหรับวันนี้คงจบเท่านี้ก่อน ณ เวลา 1 ทุ่ม 15 นาที 

สาเหตุแห่งการเริ่มต้น ไดอารี่ของฉัน


ทำไมฉันถึงได้เริ่มเขียนมันอีกครั้ง?
..
...
....
นั่นสิ..ทำไม? อย่างที่บอก หลายๆอย่างมันน่าจดจำ แต่ฉันเป็นคนลืมง่าย แต่ถ้าจะให้ฉันเขียนมันทุกวันก็คงไม่ไหว มันน่าเบื่อนี่น่า

แล้ว ทำไงล่ะ? ต้องตั้งเป้าหมายการเขียนไดอารี่ ไม่ใช่เขียนทุกอย่างในทุกวัน แต่เจาะจงเขียนเรื่องใดเรื่องหนึ่งก็พอ แล้วเรื่องอะไรล่ะ?
(_-_)....(-_-)....(-_o;) คิด............ "การผจญภัยของชีวิต" ดีมั้ย? หัวข้อนี้มันเหมือนจะลำบากนะเี่นี่ย 5 5 5 ไม่เอาดีกว่า งั้นเป็น.... "เรื่องหนึ่งของการผจญภัยของฉัน" ดีมั้ย? เอาอันนี้แหละ

"เรื่องหนึ่งของการผจญภัยของฉัน" หัวข้อนี้มันเริ่มต้นจาก ตัวฉันเอง
ฉัน เป็นคนขี้เหงามากๆคนหนึ่ง จริงๆนะ ทุกครั้งที่ไปเที่ยวที่ไหนก็ตาม ฉันไม่เคยอยู่คนเดียวนานเกิน 2 ชม.เลย ทุกครั้งที่อยู่คนเดียวมันเหงามาก และสิ่งที่ฉันทำเพื่อคลายเหงา ก็คือ ปิดกั้นตัวเองจากทุกสิ่ง ไม่ว่ารอบตัวฉันจะมีอะไรน่าสนใจมากแค่ไหน ฉันจะทำเพียงแค่มองแต่ไม่คิดอะไร ใจจดจ่ออยู่กับการรอคอยเพื่อนของฉันเท่านั้น

จนถึงตอนนี้ ฉันอายุ 31 ปีแล้ว แต่ยังรู้สึกว่าตัวเองเป็นเด็กเดินเตาะแตะอยู่ นั้นเพราะฉันไม่มีความมั่นใจ เวลาอยู่คนเดียว ไม่เคยไปไหนคนเดียว การมีเพื่อนไปไหนมาไหนด้วยกันย่อมเป็นเรื่องดี แต่มันไม่ใช่ทุกคนจะมีความสนใจเหมือนฉัน ที่ผ่านมาฉันจึงเลือกที่จะทำหรือไปแต่ที่ๆมีเพื่อนของฉันสนใจเหมือนกันเท่า นั้น แต่ก็มีอีกหลายเรื่องที่ฉันสนใจแต่ยังไมี่เคยเริ่มต้น นั้นเพราะไม่มีใครเป็นเพื่อนฉัน เพื่อทำสิ่งนั้น หรือไปที่นั้นด้วยกัน แต่ที่ผ่านมาฉันไม่เคยคิดว่ามันเป็นเรื่องใหญ่ ก็เลือกทำเฉพาะที่เพื่อนสนใจสิ นั่นแหละที่ฉันทำ อย่าเข้าใจผิดนะ ฉันไม่เคยฝืนทำในสิ่งที่ไม่ชอบ ถึงเพื่อนชอบ แต่ฉันไมี่ชอบ ฉันก็จะไม่ทำและไม่ไปเหมือนกัน และนี่แหละ ฉันถึงไม่ชอบบังคับใครให้ไปหรือทำในสิ่งที่เค้าไม่ชอบ สุดท้ายในตอนนี้ ฉันคิดว่าควรจะเริ่มต้นด้วยตัวคนเดียวได้แล้ว ...เริ่มจากอะไรดีล่ะ?

ไป เที่ยวคนเดียวบ้าง...ก็ดีนะ นั้นแหละที่ฉันคิด แต่เพราะฉันเป็นพวกหลงทิศหลงทางบ่อยๆ และไม่มีเซ้นส์ในเรื่องการจำทิศทางเลย กลัวที่จะไปไหนเพียงคนเดียว ไม่มีความมั่นใจ นั่นแหละฉัน..

มันจึง เป็นเรื่องยากอย่างหนึ่งในชีวิตที่ฉันจะทำมัน ฉันจึงเรียกมันว่า "การผจญภัยของฉัน" แน่นอน การไปเที่ยวคนเดียวนั้นเป็นเพียงเรื่องหนึ่งที่ฉันคิดว่าจะเริ่มทำมัน ยังมีอีกหลายเรื่องที่ฉันต้องการจะทำ แต่ฉันจะค่อยๆ เริ่มมัน เท่าที่ทำได้ และฉันจะไม่ฝืนทำมันแน่นอน เพราะถ้าฉันฝืน มันจะไม่สนุก ฉันไม่ชอบทำอะไรที่ฝืนและไม่สนุก ฉันจะเริ่มต้นทำทุกอย่างด้วยความสนุก และมันต้องดำเนินจนจบด้วยความสนุกเช่นกัน.

เริ่มใหม่อีกครั้ง กับ ไดอารี่ของฉัน

คุณคิดยังไงกับการเขียนไดอารี่?
สำหรับฉัน การเขียนไดอารี่ เป็นอะไรที่น่าเบื่อ... หลายๆคนคงคิดเหมือนฉัน แต่ก็แปลกที่หลายๆคนกลับชอบอ่านไดอารี่ของคนอื่น

การจดบันทึกทุกอย่างที่ผ่านมาผ่านไปวันๆ มันดียังไง?
แต่ฉันก็เคยเขียนไดอารี่มาก่อนนะ แต่ก็เหมือนกับอีกหลายๆคน ที่สนุกเมื่อเริ่มเขียน และก็เบื่อในเวลาไม่นาน

แล้วทำไมฉันถึงได้เริ่มเขียนไดอารี่อีกครั้ง?
เพราะ มีหลายเรื่องที่ฉันคิดว่าควรจดจำมันไว้ หลายๆ ครั้งที่เราบอกว่าจะไม่ลืมเรื่องสำคัญต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต แต่สุดท้ายก็ลืมมัน ในช่วงเวลานั้น มันเป็นสิ่งสำคัญที่ควรจดจำ แต่ต่อมามันก็เป็นเพียงเรื่องๆหนึ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเท่านั้น เราจึงคิดว่าก็แค่เรื่องหนึ่งเท่านั้น และปล่อยให้มันผ่ายเลยไป และต่อมาเมื่อเวลาผ่านไปนานแล้ว เรากลับคิดว่าน่าจะจดจำมันไว้นะ บ่อยครั้งที่อยากจะรื้นฟื้นความรู้สึกในตอนนั้น แต่ก็จำได้เพียงภาพลางๆ เท่านั้น ซึ่งในภาพเหล่านั้น ไม่ได้บ่งบอกถึงความรู้สึกเลย ในช่วยเวลานั้นเราคิดอย่างไร? รู้สึกยังไง? จนถึงตอนนี้ มันยังเป็นคำถามที่ไร้คำตอบ...